Μας περιμένει από αύριο, Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου 2009, η αγαπημένη φωλίτσα της τάξης μας.
Χτες που πέρασα από το σχολείο είδα τα παντζούρια μας κλειστά και δε θέλησα καν να μπω στην αίθουσα. Όλοι μαζί φύγαμε, και όλοι μαζί θα ξαναμπούμε.
Και μάλιστα νικητές. Με την ικανοποίηση πως η γρίπη δεν κατάφερε τίποτε περισσότερο από λίγους βαθμούς θερμοκρασίας παραπάνω στα θερμόμετρα.
Ίσως και γιατί είχαμε φροντίσει να την υποδεχθούμε εξοπλισμένοι με όλα τα κατάλληλα μέτρα. Κι αυτό θα κάνουμε και στη συνέχεια. Φροντίζοντας όχι μόνο για σχολαστικά μέτρα καθαριότητας αλλά και για την άμυνα του οργανισμού μας.
Κυρίως δε έχοντας συνεχώς επικοινωνία με τον προσωπικό μας γιατρό και τηρώντας επακριβώς τις οδηγίες που μας δίνει. Αν εκείνος κρίνει ότι υπάρχει λόγος να παραμείνουμε σπίτι, θα παραμείνουμε. Διότι εκείνος γνωρίζει πότε είναι ασφαλές και για μας και για τους άλλους γύρω μας να επανέλθουμε στο σχολείο.
Αν πάλι καμία τέτοια εντολή δεν έχουμε από το γιατρό μας, τότε δεν υπάρχει λόγος να απουσιάσουμε. Ένας λόγος παραπάνω που μείναμε αρκετά πίσω στα μαθήματά μας και τώρα θα πρέπει να καλύψουμε το κενό. Ας βοηθήσουμε όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, να μη γίνει ακόμη μεγαλύτερο.
Βεβαίως για τα παιδιά που ασθένησαν και προφανώς ακόμη ο οργανισμός τους είναι αδύναμος, δε θα υπάρξει καμία πίεση. Καθώς μάλιστα η πίεση και σωματική και διανοητική, αντενδείκνυται στην ανάρρωση. Αργότερα που θα αναλάβουν πλήρως τις δυνάμεις τους, θα έχουν και την ευκαιρία και τη βοήθεια του σχολείου να συμπληρώσουν όσα έχασαν.
Για όλους τους άλλους όμως δεν υπάρχει δικαιολογία. Πολύ περισσότερο δε χρειάζεται να υπάρχει φοβία. Η γρίπη δεν καταπολεμιέται με φοβία, μόνο με τα κατάλληλα μέτρα που μας συμβουλεύουν οι ειδικοί επιστήμονες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε εδώ το σχόλιό σας κι εμείς θα φροντίσουμε το συντομότερο δυνατό να δημοσιευτεί.